Hanna Reitsch to postać o wyjątkowym dorobku, której życie i osiągnięcia będą omawiane w dalszej części artykułu. Urodziła się 29 marca 1912 roku w Jeleniej Górze, a zmarła 24 sierpnia 1979 roku we Frankfurcie nad Menem. Warto podkreślić, że była niemiecką pilotką, która zdobyła niezwykłą popularność jako oblatywaczka oraz rekordzistka w dziedzinie sportów szybowcowych.
W historii Niemiec, Hanna Reitsch zapisała swoje imię jako jedna z dwóch kobiet, które mogły poszczycić się odznaczeniem Krzyża Żelaznego I Klasy, co świadczy o jej niezwykłych umiejętnościach i zasługach w lotnictwie wojskowym. Jej pasja do latania oraz umiejętności sprawiły, że stała się ikoniczną postacią w tej dziedzinie.
Życiorys
Od najmłodszych lat dziewczyna nosiła w sobie marzenie o lataniu; z początku pragnęła zostać „latającym lekarzem” w Afryce. Po szkolnych zajęciach z zapałem jeździła rowerem na pobliskie lotnisko w Jeżowie Sudeckim, w okolicach Jeleniej Góry, gdzie uczęszczała do szkoły szybowcowej prowadzonej przez Wolfa Hirtha. Po ukończeniu matury w 1931 roku, zdecydowała się na dalszą edukację w „Szkole Kolonialnej dla Kobiet” w Rendsburgu. W 1932 roku rozpoczęła studia medyczne w Berlinie oraz Kilonii, a w tym samym okresie uzyskała licencję pilota, kończąc naukę w szkole lotniczej na lotnisku Berlin-Staaken. Jeszcze w tym roku ustanowiła rekord długości lotu dla kobiet, spędzając 5,5 godziny w powietrzu.
W 1933 roku podjęła pracę jako nauczycielka lotnictwa w szkole lotniczej na Kaltes Feld, w pobliżu Schwäbisch Gmünd. W latach 1933-1934 była częścią wyprawy badawczej do Brazylii oraz Argentyny. Po powrocie do Niemiec, w 1936 roku, kolejny raz pobiła rekord długości lotu dla kobiet, przelatując 305 km.
W 1934 roku porzuciła studia, całkowicie poświęcając się swojej pasji do lotnictwa, a decyzję tę przyspieszyła propozycja podjęcia pracy w Niemieckim Szybowcowym Instytucie Badawczym. Od tego momentu oblatywała wszystkie nowo powstające konstrukcje szybowcowe w Niemczech. Zyskała uznanie jako znana pilotka śmigłowców, w tym na przykład Fw 61, na którym w 1938 roku zrealizowała znaczący lot z Berlina do Bremy, przelatując 229 km. Była pierwszą kobietą w historii, która wykonała lot wewnątrz budynku – miało to miejsce w Deutschlandhalle w Berlinie.
Jej sukcesy oraz rosnąca popularność przyczyniły się do tego, że stała się jedną z twarzy nazistowskiej propagandy, z entuzjazmem przyjmując tę nową rolę. W 1937 roku zaczęła współpracować z Luftwaffe, pełniąc funkcję wojskowego pilota-oblatywacza w centrum badawczym lotnictwa wojskowego w Rechlin. Testowała nowe modele samolotów myśliwskich, bombowców oraz transportowych szybowców. W tym samym roku Ernst Udet, w sposób nieprzykładowy, nadał jej tytuł honorowego kapitana lotnictwa — była pierwszą kobietą, która odbyła lot nad Alpami.
W 1939 roku ustanowiła kolejny rekord lotu do celu. Testowała różne samoloty, w tym szybowce transportowe DFS 230 oraz bombowce Dornier i Heinkel. W 1942 roku, jako pierwsza kobieta na świecie, wzięła udział w locie samolotem odrzutowym Messerschmitt.
Jednak kariera bohaterki nie była wolna od wyzwań. Doznała ciężkiego wypadku podczas oblotu rakietowego myśliwca Messerschmitt Me 163 – przy starcie nie odczepił się wózek z kołami podwozia, co doprowadziło do lądowania w pozycji kapotażowej, wskutek czego doznała wielu obrażeń. Powróciła do latania po 10 miesiącach intensywnej rehabilitacji i leczenia.
Wspólnie z innymi pilotami testowymi badała przyczyny niepowodzeń podczas prób z bronią V1, wykonując loty w specjalnie zaprojektowanej do badań kabinie w obrębie latającej bomby V1. Zimą 1943/44 brała udział w tworzeniu planu utworzenia oddziału pilotów-samobójców, wzorując się na japońskich kamikaze, by przeprowadzać ataki na cele alianckie. Propozycja ta, przedstawiona Hitlerowi w lutym 1944 roku po uroczystości wręczenia Krzyża Żelaznego, nie uzyskała jednak akceptacji.
W ciągu swojej kariery wielokrotnie odnosiła rany. Z powodu zasług w lotnictwie wojskowym została odznaczona Krzyżem Żelaznym II klasy w marcu 1941 roku oraz I klasy 28 lutego 1944 roku, a także Złotą Odznaką Pilota-Obserwatora z Brylantami.
Kiedy wojna zbliżała się ku końcowi, jej przełożony, Robert von Greim, otrzymał rozkaz przetransportowania się do oblężonego Berlina, a lot w tej trudnej sytuacji odbył z Reitsch 26 kwietnia 1945 roku. Tam usiłowała przekonać Adolfa Hitlera do ucieczki, jednak on stanowczo odmówił. Włożyła ogromny wysiłek w to, aby wydostać się z Berlina, a w maju trafiła do amerykańskiej niewoli, gdzie przebywała przez następne 15 miesięcy.
Po zakończeniu wojny obowiązywał zakaz latania dla obywateli niemieckich przez kilka lat. Dopiero w 1952 roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Hiszpanii, zyskując trzecie miejsce jako jedyna kobieta. W 1954 roku pracowała jako pilot testowy w Darmstadt, a w 1959 roku wyjechała do Indii w ramach rządowego programu rozwoju lotnictwa transportowego. W 1961 roku odwiedziła Biały Dom w towarzystwie prezydenta Johna F. Kennedy’ego. W latach 1962-1966 prowadziła szkołę szybowcową w Ghanie, a w latach 70. XX wieku zdobyła wiele rekordów w lotnictwie.
Latała aż do ostatnich dni swojego życia; zmarła na atak serca w wieku 67 lat we Frankfurcie nad Menem, a jej ciało spoczęło na cmentarzu komunalnym w Salzburgu (Salzburger Kommunalfriedhof).
Odznaczenia
Hanna Reitsch, znana niemiecka pilotka i pionierka lotnictwa, otrzymała szereg odznaczeń, które świadczą o jej osiągnięciach i zasługach w dziedzinie lotnictwa. Wśród nich można wymienić:
- Krzyż Żelazny I Klasy – przyznany 28 lutego 1944,
- Krzyż Żelazny II Klasy – przyznany w marcu 1941,
- Złota Odznaka Pilota-Obserwatora z Brylantami.
Rekordy lotnicze
Hanna Reitsch, znana jako wybitna pilotka i rekordzistka, ma na swoim koncie liczne osiągnięcia w dziedzinie lotnictwa, które znacząco wpłynęły na rozwój tego sportu wśród kobiet.
- W 1932 roku ustanowiła rekord długości lotu dla kobiet, osiągając czas 5,5 godziny,
- W 1936 roku pobiła rekord długości trasy przelotu, pokonując 305 km,
- W 1937 roku jako pierwsza kobieta w historii przeleciała nad Alpami,
- W 1939 roku ustanowiła rekord lotu do celu dla kobiet,
- W 1952 roku zdobyła 3. miejsce w mistrzostwach świata w Hiszpanii,
- W 1955 roku zajęła 1. miejsce w mistrzostwach Niemiec,
- W 1956 roku pobiła niemiecki rekord długości trasy przelotu dla kobiet, osiągając 370 km,
- W 1957 roku uzyskała niemiecki rekord wysokości trasy przelotu, wynoszący 6.848 m,
- W 1970 roku ponownie poprawiła niemiecki rekord długości trasy przelotu, osiągając dystans ponad 500 km,
- W 1971 roku stanowczo wzięła udział w mistrzostwach świata, zdobywając 1. miejsce,
- W 1972 roku ustanowiła niemiecki rekord szybkości przelotu dla kobiet,
- W 1977 roku osiągnęła niemiecki rekord przelotu do celu, pokonując ponad 644 km,
- W 1978 roku ponownie zdobyła 1. miejsce w mistrzostwach świata dla kobiet.
Te osiągnięcia umocniły jej pozycję jako jednej z najbardziej…
Książki
Hanna Reitsch, znana jako wybitna pilotka i pionierka awiacji, była również autorką wielu książek, które dokumentują jej niezwykłe życie i doświadczenia. Do jej najbardziej znaczących publikacji należą:
- Fliegen – Mein Leben (1951),
- Ich flog für Kwame Nkrumah (1968),
- Das Unzerstörbare in meinem Leben (1975),
- Höhen und Tiefen – 1945 bis zur Gegenwart (1978).
Przypisy
- 14.02.2016 r. Warfare History Network.
- 08.02.2016 r. FAI portal.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Tadeusz Łuba | Richard Mohr | Georg de Lalande | Georg Przyrembel | Krzysztof NowosadOceń: Hanna Reitsch