Elżbieta Kościk

---

Życiorys

Elżbieta Kościk urodziła się i dorastała w Jeleniej Górze, gdzie spędziła swoje dzieciństwo oraz młodzieńcze lata. Po ukończeniu szkoły średniej, zdecydowała się na podjęcie studiów historycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, co otworzyło przed nią drzwi do kariery akademickiej.

Po zakończeniu studiów, jej życie zawodowe było ściśle związane z macierzystą uczelnią. Pracując w Instytucie Historycznym, zdołała przejść przez liczne etapy kariery naukowej – zaczynając jako asystent, a kończąc na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W 1982 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych, który był efektem pracy naukowej zatytułowanej Osadnictwo wiejskie w południowych powiatach Dolnego Śląska w latach 1945–1949, napisanej pod kierunkiem uznanego specjalisty, prof. Zbigniewa Kwaśnego. Natomiast w 1993 roku, na podstawie swojego dorobku naukowego oraz rozprawy Przemiany w strukturze społeczno-zawodowej i demograficznej ludności Opola w drugiej połowie XIX i na początku XX w., otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii.

W 2013 roku prezydent Bronisław Komorowski nadał Kościk tytuł profesora nauk humanistycznych, co było kolejnym istotnym krokiem w jej karierze akademickiej. Elżbieta Kościk kierowała Zakładem Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki w Instytucie Historycznym. Ponadto, w latach 1993–1999 zajmowała stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Historycznego ds. nauczania, a w okresie 1999–2005 pełniła funkcję prodziekana ds. nauczania na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych.

W latach 2005–2008 była zastępcą dyrektora ds. nauki w Instytucie Historycznym, a w 2008 oraz 2012 roku uzyskała wybór na dziekana na tym samym wydziale. W 2016 roku ubiegała się o urząd rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, jednak w drugiej turze przegrała z prof. Adamem Jezierskim.

W ciągu swojej kariery utrzymywała liczne kontakty naukowe zarówno w kraju, jak i za granicą, realizując wspólne projekty badawcze z innymi specjalistami. Elżbieta Kościk zarządzała kilkoma grantami ogólnopolskimi, a w dodatkowych projektach pełniła rolę głównego wykonawcy. W latach 1999–2009 była prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii oraz członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego. W latach 2015–2017 piastowała również funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historii Gospodarczej oraz brała udział w redakcji kilku uznawanych czasopism naukowych.

Dorobek naukowy

Elżbieta Kościk jest uznawana za eksperta w zakresie demografii historycznej, historii gospodarczej, jak również historii Polski oraz historii powszechnej z XIX i XX wieku. W jej dorobku naukowym można znaleźć prace dotyczące również historii społecznej.

Do najważniejszych publikacji autorstwa Elżbiety Kościk należą:

• Wrocławskie anegdoty, wyd. Arboretrum, Wrocław 1996, współautorzy Teresa Bogacz i Marek Cetwiński,
• Przemiany w strukturze społeczno-zawodowej i demograficznej ludności Opola w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku na podstawie ksiąg parafialnych i akt USC, Wrocław 1993,
• Osadnictwo wiejskie w południowych powiatach Dolnego Śląska w latach 1945–1949, wyd. Ossolineum, Wrocław 1982,
• Wołów. Zarys monografii miasta, wyd. Silesia, praca pod red. Elżbiety Kościk, Wrocław-Wołów 2002,
• Namysłów. Z dziejów miasta i okolic, wyd. Namislavia, Namysłów 2006, współautorzy Jan Kęsik i Mateusz Goliński.

---

Oceń: Elżbieta Kościk

---