Jan Oleszkowicz

---

Życiorys

Po zakończeniu formalnej edukacji związanej z grą na skrzypcach, fortepianie oraz klarnecie w wrocławskim liceum muzycznym, Jan Oleszkowicz podjął studia kompozytorskie w PWSM w Warszawie. Jego nauczycielami byli wybitni kompozytorzy, tacy jak Grażyna Bacewicz oraz Andrzej Dobrowolski, a w 1971 roku ukończył studia z wyróżnieniem.

W latach 1977–1980 kontynuował swoją edukację w Konserwatorium Paryskim, gdzie kształcił się w zakresie kompozycji pod okiem Oliviera Messiaena i Ivo Malca. Równocześnie uczęszczał na zajęcia z muzyki elektroakustycznej, które prowadził Guy Reibel. Dodatkowo, w 1978 roku miał okazję uczestniczyć w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Iannisa Xenakisa, które odbyły się w Aix-en-Provence.

Rok 1981 to moment, w którym Oleszkowicz uczestniczył w stażu kompozytorskim w renomowanym centrum muzyki komputerowej, czyli Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM) znajdującym się w Paryżu.

W 2004 roku uzyskał stopień doktora sztuki w zakresie kompozycji na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a w 2017 roku obronił pracę habilitacyjną w zakresie kompozycji i teorii muzyki na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.

Od 1971 roku Jan Oleszkowicz współpracuje z Polskim Radiem oraz Telewizją Polską, a także ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, gdzie powstało wiele jego utworów z wykorzystaniem taśmy.

Od 1982 roku jest nauczycielem improwizacji fortepianowej w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. J. Elsnera w Warszawie. W 1997 roku założył tam studio muzyki komputerowej, które prowadzi do dziś. Jego doświadczenie obejmuje również nowoczesne metody nauczania improwizacji z wykorzystaniem komputerów, które prezentował na seminariach dla nauczycieli muzyki.

Nagrody i odznaczenia

Za wyjątkowe osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki muzycznej, w tym za innowacyjne autorskie programy nauczania, Jan Oleszkowicz w 1996 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi. Do jego znaczących publikacji należy książka I ty możesz improwizować, wydana w Warszawie w 1997 roku, która zdobyła uznanie podczas konkursu organizowanego przez Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie w 1997 roku.

Oleszkowicz jest także laureatem licznych konkursów kompozytorskich. Wśród nich wyróżnia się Konkurs Młodych ZKP, który odbył się w 1972 roku, gdzie zdobył nagrodę za utwór Concerto grosso. Dodatkowo, zdobywał nagrody na różnych konkursach ZKP, i tak w 1984 roku otrzymał nagrodę za Trzynaście minut zaskorupiania, w 1986 roku za III Kwartet smyczkowy, a w 1995 roku za Lux aeterna.

W 1987 roku Jan Oleszkowicz był laureatem Międzynarodowego Konkursu im. K. Serockiego za utwór Embryon. Również jego kompozycja Scontra została wyróżniona na międzynarodowym konkursie muzyki elektronicznej w Bourges w 1990 roku. W 1991 roku zdobył nagrodę podczas Międzynarodowego Konkursu Światowych Dni Muzyki w Warszawie za minioperę dziecięcą Pan Słoń.

Warto również wspomnieć o sukcesie w Konkursie Programu II PR w 1996 roku za utwór Apel oraz w konkursie na mszę w Katowicach w 1998 roku, gdzie zdobył nagrodę za Mszę Bogucką.

Twórczość

Twórczość Oleszkowicza charakteryzuje się wyjątkową różnorodnością wyrazową, która obejmuje spektrum od przejawów neutralności aż po najbardziej skrajną ekspresję. Jego podejście do języka muzycznego jest niezwykle bogate, zawiera zarówno swobodną atonalność, jak i politonalność oraz neotonalność, co sprawia, że każda jego kompozycja staje się wyjątkowym doznaniem.

W pracach Oleszkowicza kluczową rolę odgrywa harmonia, która współdziała z elementami kolorystycznymi. Ponadto, w niektórych utworach wykorzystuje on także środki elektroakustyczne, co dodatkowo wzbogaca zróżnicowany obraz jego muzyki. Olechowicz to kompozytor, dla którego bliska jest tradycja francuska, co widać w jego twórczości i podejściu do muzyki.

---

Oceń: Jan Oleszkowicz

---